VIP ROOM

Pierwsza powieść z nowej serii szwedzkiego Mistrza Kryminału

Najdan, zwany Teddym, po ośmiu latach wychodzi z więzienia. Jest innym człowiekiem i chce zerwać z kryminalnym półświatkiem. Ale jest też zupełnie spłukany. Urzędy zatrudnienia to jakiś żart, musi więc zamieszkać u siostry i żadne z nich nie tryska z tego powodu szczęściem. Sytuacja wymyka się spod kontroli, gdy do Teddy’ego dzwoni dawny kompan, Wiking, z wiadomością, że musi spłacić stary dług. I że ma tydzień na oddanie trzystu tysięcy koron. 

Teddy nieoczekiwanie dostaje propozycję pracy. Ma pomóc wyśledzić porywacza młodego biznesmena, Philipa Schale, którego rodzice zamiast iść na policję, zwracają się o pomoc do kancelarii adwokackiej. Teddy chce być jak najdalej od kryminalnych spraw, ale kiedy Wiking zaczyna grozić jego rodzinie, przyjmuje zlecenie. Jego partnerką zostaje młoda wschodząca gwiazda adwokatury, Emelie. Trudno o bardziej niedopasowaną parę detektywów, ale mimo wielu różnic, dobrze im się razem pracuje. Wkrótce trafiają na ślad porwanego, którego przeszłość okazuje się niezbyt kryształowa, ale „brudne sprawy” nie mogą być ujawnione - w końcu rodzina Schale’ów należy do uprzywilejowanej szwedzkiej elity finansowej – „tej części Szwedów, którzy zawsze przebywali w społecznym VIP roomie.

Od tego, czy Emelie dobrze wykona zadanie, zależy jej kariera, Teddy chce po prostu pozbyć się długów. Ale czy dlatego go wybrano? Szef kancelarii wie o nim coś, czego nie wie nikt inny…

 VIP room to pierwszy tom nowego cyklu mistrza ze Sztokholmu, którego nazwisko jest wymieniane zaraz po Stiegu Larssonie wśród autorów gatunku. Jak się powszechnie podkreśla,  do świetnego odbioru jego książek na świecie niewątpliwie przyczyniła się popularność skandynawskich kryminałów, ale on sam nie chce odcinać kuponów od dokonań poprzedników. Przede wszystkim ucieka od często powielanego schematu, czyli dochodzenia do rozwiązania od momentu zbrodni przez towarzyszenie detektywowi w odkrywaniu zabójcy. Jego interesuje punkt widzenia przestępcy, zastanawia się, co powoduje człowiekiem, że decyduje się przejść „na ciemną stronę”. Wiedzę na temat tego środowiska czerpie przede wszystkim ze swojej pracy jako adwokat. Na co dzień spotyka osoby ze sztokholmskiego półświatka, czyta policyjne raporty dotyczące przestępczości zorganizowanej, handlu ludźmi i biznesu narkotykowego.

Stara się jak najlepiej oddać realia i jest świetnym obserwatorem otaczającej rzeczywistości – Sztokholm to równoprawny bohater jego książek. Portretuje kosmopolityczny charakter miasta, pokazuje miejsca spoza turystycznych szlaków. Jego Sztokholm daleki jest od wyobrażeń państwa opiekuńczego, bezpiecznego, do którego przyzwyczaiły nas obrazki z lat ’70. i ’80 ubiegłego stulecia. Opisuje problemy, z którymi zmagają się mieszkańcy wielkich miast – kwestie ekonomiczne, problemy z zatrudnieniem, rosnące ceny mieszkań czy wzrost przestępczości.

Przede wszystkim interesuje go środowisko imigrantów, którzy stanowią jedną piątą mieszkańców tej metropolii. Zgodnie z policyjnymi raportami, obcokrajowcy cztery razy częściej niż rodowici Szwedzi zostają aresztowani w związku z działalnością kryminalną. Bohater książki VIP room – Teddy – jest z pochodzenia Serbem. To licznie reprezentowana mniejszość - wielu uczestników wojny na terenie byłej Jugosławii znalazło tutaj schronienie. Dostęp do broni, poczucie wyobcowania („jestem Szwedem, ale moim domem na zawsze pozostanie Belgrad”) w uporządkowanym, demokratycznym kraju, stworzyły w tej grupie podatny grunt dla rozwoju przestępczości zorganizowanej. Sam Jens Lapidus przyznaje, że społeczeństwo szwedzkie jest dość ściśle podzielone klasowo. „W Szwecji wzbudza to podejrzenia, że ktoś chce wybić się ponad swoje otoczenie, przenieść się do wyższej klasy” – powiedział w jednym z wywiadów. Gdy Teddy zdradza ojcu, że zaczął pracę dla kancelarii adwokackiej, ojciec reaguje: „Co ty mówisz? Serbski chłopak pracujący jako adwokat. A ja myślałem, że my możemy zostać gangsterami, właścicielami restauracji lub piłkarzami”.

Wśród swoich największych inspiracji literackich Jens Lapidus wymienia twórczość Dennisa Lehane’a (który kiedyś poradził mu, że „powinien pisać to, co chciałby sam przeczytać”), Edwarda Bunkera czy mroczne powieści Jamesa Ellroya (Jens Lapidus nazywany jest nawet przez rodaków „szwedzkim Jamesem Ellroyem).

„Nareszcie! Wspaniały thriller z Europy, który może rywalizować z książkami Stiega Larssona.
To zupełnie  nowy mroczny świat, znakomicie opisany – porywająca lektura”– James Ellroy

„Jens Lapidus to bardzo utalentowany autor kryminałów. To także autor młody. Może tylko stać się jeszcze lepszy – a nawet najlepszy” – Leif GW Persson

Dla tego produktu nie napisano jeszcze recenzji!

Właściciel sklepu internetowego nie gwarantuje, że publikowane opinie pochodzą od konsumentów, którzy używali danego produktu lub go kupili.