Czerwony parasol

Myślą przewodnią mojej książki jest ukazanie sytuacji, w której totalny amator musi stanąć do walki z zawodowcami. Historia zna wiele takich przypadków. Jednak Czerwony parasol nie jest ani dokumentem, ani faktografią. Nadal to thriller sensacyjny. Aczkolwiek starałem się by był napisany z trochę realniejszej perspektywy niż typowe teksty tego gatunku. Dlatego też część postaci z książki ma swój pierwowzór w świecie rzeczywistym, a niektóre z przedstawionych zdarzeń miały miejsce naprawdę. Zostały jedynie „przekonwertowane” na potrzeby fabuły. Bohaterowie posługują się językiem takim, jakiego by używali realnie, w zależności od umocowania zawodowego i społecznego pochodzenia. Stąd dialogi zawierają potoczne wulgaryzmy i knajackie sformułowania. Czerwony Parasol to także opowieść o miłości, zdradzie i zemście. O splotach przypadków, które są nieprzewidywalne i nie do opanowania nawet dla zawodowców.

Recenzja:

Powieść autorstwa Jurija Jakowa, łączy ze sobą kilka gatunków, płynnie przeskakując między konwencją powieści szpiegowskiej, techno-thrillera i kryminału o widocznych wątkach polityczno-historycznych. „Czerwony Parasol” od początku do finału żongluje schematami, co chwilę jednak zaskakując czytelnika nieoczywistymi rozwiązaniami. Mamy tu wyścig zbrojeń, rywalizację służb i brutalną walkę o informację. Powieść rozgrywa się na przestrzeni 50 lat i jej struktura ułożona jest w sposób chronologiczny. Buduje to klimat, wprowadza napięcie, a także uwiarygodnia fabułę, rozpoczynającą się w czasach zimnej wojny, pozwalając zrozumieć zaszłości historii. Dużą rolę w „Czerwonym Parasolu” odgrywa pełen smaczków stylizowany język. Przyjemności z czytania dodają popkulturowe wtręty, zabawne nawiązania oraz dialogi, oparte na przyjacielskich sprzeczkach i słownych przepychankach. Ale to tylko „miły” dodatek do misternie skonstruowanej szpiegowskiej piramidy, pełnej brutalności i śmierci. Powieść Jakowa, w której osnową dla części epizodów są autentyczne wydarzenia i postacie, przedstawia walkę o przejęcia niebezpiecznej substancji, stworzonej w czasie zimnej wojny. Nikt nie cofnie się przed szantażowaniem, torturowaniem i zabijaniem, by ją zdobyć. Akcja swobodnie skacze po krajach i kontynentach, tak jak przystało na powieść sensacyjną. Imponuje też wiedza autora: operacyjna, militarna i techniczna. Autor ukazuje działania służb wywiadowczych bardzo autentycznie i rzeczowo, co sprawia, że „Czerwony Parasol” czyta się jak sporządzony przez „człowieka z wewnątrz” profesjonalny opis zdarzeń. Także, co wydaje się ważne, Autor w bardzo dyskretny sposób, unikając psychologizowania, a przez to wiarygodnie, przedstawia sytuację, gdy dramatyczne wydarzenia na siłę wpychają niedoświadczoną młodą osobę w dorosłość. Bo „Czerwony Parasol” to nie tylko zimna rozgrywka. Nie brakuje tu też zwykłej obyczajowości, reprezentowanej przez osobę z zewnątrz, młodą dziewczynę, siedemnastolatkę, która pozornie znalazła się w nieodpowiednim czasie, w nieodpowiednim miejscu. To ona, zupełnie niespodziewanie staje wszystkim na drodze, a wkrótce przeistoczy się w nieprzewidywalnego w swych działaniach, a przez to trudnego przeciwnika. Przez co konflikt między zawodowcami i zupełną amatorką przybierze nieoczekiwany obrót. 

To właśnie ta młoda dziewczyna jest osią powieści, i w tej roli spisuje się doskonale. Z jednej strony, delikatna i wrażliwa, a z drugiej, agresywna i nie cofająca się przed niczym, w chwilach gdy musi się zmierzyć z dużo silniejszym przeciwnikiem. Powierzając tej młodej dziewczynie rolę głównej postaci w książce, Autor, w odważny sposób, przełamuje stereotyp bohatera powieści sensacyjnej. Jednak absolutnie nie pozwala, by złamana została konwencja i stylistyka powieści sensacyjnej.

red. Zdzisław Furgał

Dla tego produktu nie napisano jeszcze recenzji!

Właściciel sklepu internetowego nie gwarantuje, że publikowane opinie pochodzą od konsumentów, którzy używali danego produktu lub go kupili.